Tips
Plaats zelf een advertentie op internet of reageer op advertenties van donoren. Maak hiervoor een apart e-mail adres aan en gebruik alleen je voornaam of een pseudoniem. Kijk uit met te snel een onbekende internet-donor je privé-gegevens te geven (zelfs je volledige naam zou ik niet perse meteen gebruiken); er zijn erbij die minder nobele bedoelingen hebben en bijvoorbeeld op sex uit zijn of andere rare dingen willen. Ga dan ook niet gelijk telefoneren of webcammen met een kandidaat-donor. Vraag de donor om een foto te mailen zodat je een beter beeld van hem krijgt. (Als donor heb ik ook graag een foto van de wensmoeder, maar dat is geen vereiste.)
Laat de donoren die je niet kiest dat netjes via een mailtje weten, al dan niet met motivatie erbij, en geef het ook naar de donoren aan als je met meerderen tegelijk aan het mailen bent en je keus nog niet gemaakt hebt. Dat is wel zo duidelijk naar de donor toe.
Na enig email contact, waarbij je al kunt aftasten of het enigszins klikt en of jullie het eens zijn over een aantal praktische zaken, spreek je af om kennis te maken. Kies hiervoor een neutrale plek zoals een café. Desgewenst kun je je partner of een goede vriendin meevragen. Het moet dan tussen jou en de donor redelijk klikken qua karakter en communicatie enz., en als dat goed loopt kan een van jullie een concept te voorschijn halen voor een donorcontract, en kunnen jullie dat verder zien.bespreken. De donor dient verder zijn gezondheidspapieren (in elk geval geen HIV of SOA) en vruchtbaarheidstest te kunnen laten
Voor zover dat nog niet besproken was via e-mail, moeten jullie beslissen waar, vanaf wanneer en hoe vaak er gedoneerd gaat worden, en welke vergoedingen (in principe alleen reiskosten) de donor daarvoor krijgt. Doneren kan bij de donor thuis, bij de ontvangster, of in een hotelkamer of elders. Voor de ontvangster is bij haar thuis natuurlijk het makkelijkst.
Neem nog een paar dagen of langer bedenktijd voor je de donor laat weten of je definitief met hem in zee wilt gaan. Je kunt ook met meerdere donoren afspreken voor kennismaking en daarna kiezen welke het geschikst is, of toch verder zoeken als je bij beiden twijfels hebt. Laat je niet onder druk zetten om een beslissing te nemen waar je wellicht spijt van krijgt.
De donor komt langs, je maakt een praatje en drinkt een kopje thee of zo, en dan gaat hij naar de slaapkamer of de badkamer en trekt zich af. Er staat een potje klaar waarin hij het sperma kan opvangen, en eventueel stopt hij het vervolgens zelf in een spuitje. Dan vertrekt hij gelijk, omdat het sperma zo spoedig mogelijk geinsemineerd moet worden, en daar hoef je hem niet bij te hebben.
Je maakt het je gemakkelijk en gezellig op je bed en brengt het sperma met de spuit (en eventueel een slangetje) in je vagina in, en blijft een kwartiertje of langer liggen met je kont wat omhoog (kussen eronder), zodat het er niet uitloopt.
Zelfbevrediging c.q. sex schijnt bevorderlijk te zijn voor bevruchting, maar als je een partner (m/v) erbij hebt gaat het natuurlijk allemaal wat makkelijker. Potjes en spuitjes zijn voor een paar cent gewoon bij de apotheek verkrijgbaar. Verdere hulpmiddelen zijn niet vereist. (Als de donor bij zijn werk opwindende lectuur behoeft, kan hij dat uiteraard zelf meebrengen.)
Als je een paar weken later niet zwanger blijkt, laat je dat de donor weten (als je wel zwanger bent natuurlijk ook), en spreek je voor de maand erop weer af. Als je na een jaar nog niet zwanger bent geworden, overleg je of je het contract wilt verlengen, of een andere donor wilt proberen, of je laten onderzoeken bij de dokter omdat er misschien een probleem is. Het is op zich raadzaam om je vruchtbaarheid te laten onderzoeken voordat je aan dit hele traject begint, maar ik geloof dat weinig wensmoeders dat doen.